Onze visie
Van wonen naar
samen leven
Wat ons drijft zijn de mensen en het verhaal achter de mensen. We willen ervoor zorgen dat iedereen met een ondersteuningsvraag het leven kan leiden dat past bij zijn/haar persoonlijke mogelijkheden en
voorkeuren en kan wonen in een prettige buurt, dorp of wijk.
De wereld van wonen met zorg is de laatste jaren enorm veranderd. Waar wij jaren geleden op hebben geanticipeerd, wordt nu werkelijkheid. Wonen en zorg zijn geen gescheiden werelden meer, maar raken steeds meer in elkaar vervlochten. De toenemende zorgvraag, in combinatie met de beperkte beschikbaarheid van personeel, maakt de noodzaak voor wezenlijke transformatie steeds nadrukkelijker zichtbaar. Niet iedere zorgvraag kan in de toekomst door een professional worden ingevuld. Er ontstaat zowel vanuit noodzaak als vanuit behoefte ruimte voor nieuwe woonconcepten die ervoor zorgen dat mensen in hun eigen buurt of wijk samen mee kunnen blijven doen.
We geloven dat mensen met een zorg- en ondersteuningsvraag graag deel uitmaken van de gemeenschap. Door een veilige en comfortabele woonomgeving te realiseren, kunnen zij zo lang mogelijk blijven meedoen in de samenleving.
Met dit uitgangspunt ontwikkelen we vanuit een gebiedsgerichte benadering onder het motto ‘van wonen naar samen leven’ samen met zorgorganisaties, woningcorporaties en beleggers integrale concepten van wonen, ontmoeten, welzijn, zorg en diensten.
De beweging die we ondersteunen is van ‘individueel’ naar ‘meer samen’: we gaan in onze projecten op zoek naar verbinding en eigenaarschap van de omgeving, de wijk of de buurt.
Hoe we dit doen? Lees hier meer over onze werkwijze.
Zorg weer onderdeel
van de buurt
De ontwikkeling die we in de samenleving zien, zien we ook in de zorg. Een sterke focus op technologie en wetenschap heeft ertoe geleid dat de gezondheidszorg sterk is verbeterd. Dit leidt nog steeds tot doorontwikkeling van expertise en behandelmogelijkheden waardoor mensen ouder worden en chronische ziekten vaker voorkomen. We zien al jaren dat de zorg een sterk in zichzelf gekeerde bedrijfstak is. Als we de gemeenschap de regie willen geven is het een logisch gevolg dat we zorg juist onderdeel moeten laten uitmaken van die gemeenschap. Dit sluit aan bij een aantal trends:
- Kosten en druk op het zorgstelsel: De zorgkosten blijven stijgen en de vraag naar zorg groeit snel. Dit maakt het moeilijk om het huidige systeem te bemensen en te financieren.
- Mensgerichte zorg: Het huidige zorgsysteem is vaak te ingewikkeld en inflexibel door strakke regels en protocollen. Dit sluit niet altijd goed aan op de wensen en behoeften van bewoners en zorgmedewerkers: we zien nieuwe (woon)behoeften ontstaan. Woonconcepten moeten daar bij aansluiten.
- Gemeenschapskracht: Door zorg dichter bij huis te organiseren en de gemeenschap meer te betrekken, kunnen mensen elkaar ondersteunen in hun eigen buurt. Dit kan de zorg persoonlijker en toegankelijker maken.
- Verminderen van institutionalisering: Zorg vindt vaak plaats in instellingen die losstaan van het dagelijks leven van mensen. Door zorg weer onderdeel te maken van de gemeenschap, voelen mensen zich minder "uit handen gegeven" aan een instelling.
Deze visie wordt ondersteund door de koers van de overheid met betrekking tot financiering. Binnen de Wet langdurige zorg hebben mensen het recht de eigen indicatie te verzilveren op de manier die het best past bij de persoonlijke omstandigheden. Projecten moeten om die reden volledig zijn voorbereid op het scheiden van wonen en zorg en geschikt zijn om alle financieringsarrangementen, inclusief een intramurale financiering, te ondersteunen.
Als we het systeem van zorg en maatschappelijke ondersteuning van kwetsbare mensen zo inrichten, kunnen zij worden ondersteund op een manier die het best past bij de persoonlijke levenssfeer. Om de ruimtelijke- en gebiedsgerichte vertaling van ‘van wonen naar samen leven’ mogelijk te maken creëerden we in samenspraak met zorgorganisaties, corporaties, bewoners en hun persoonlijke netwerk integrale woonconcepten als Beschermd Wonen en Wonen met een Plus en nieuwe woonconcepten. Die concepten dragen bij aan vitale wijken en dorpen: een inclusieve samenleving die de leefwereld van álle mensen centraal stelt.
Wetenschappelijk onderzoek
en wettelijke kaders
Wetenschappelijk onderzoek ondersteunt wat wij aan ontwikkelingen zien en ervaren. Wettelijke kaders nemen steeds meer de mens als uitgangspunt.
- De definitie van gezondheid verandert en een positieve benadering daarvan raakt steeds meer ingebed in het denken en handelen van professionele (zorg) organisaties. Denk aan het model van positieve gezondheid van Machteld Huber. Positieve gezondheid legt het accent niet op ziekte, maar op mensen zelf: op hun veerkracht en op wat het leven betekenisvol maakt.
- De sociale benadering van dementie, uitgewerkt door Anne-Mei The, schetst een breder interpretatiekader van alles wat er rondom de ziekte gebeurt. De wisselwerking tussen ziekte en leefwereld bepaalt het leven van mensen met dementie.
- Het Generiek Kompas dat sinds 1 juli 2024 van kracht is, sluit hier ook bij aan. Dit kompas vervangt het eerdere kwaliteitskader verpleeghuiszorg en richt zich op de ervaren kwaliteit van bestaan van mensen met een hulpvraag. Het Generiek Kompas is bedoeld om zorg en ondersteuning te bieden in verschillende fases, van thuiszorg tot complexe zorg in een verpleeghuis 2. Het legt meer nadruk op wat ouderen zelf kunnen en hoe professionele zorg daarop kan aansluiten
Koers van de overheid
Onze visie sluit ook aan bij de koers van de overheid. De huidige koers van de overheid sluit inzake verpleeghuiszorg richt zich ook sterk op het ondersteunen van kwetsbare mensen zodat zij actief kunnen blijven deelnemen aan de samenleving. Het omvat verschillende initiatieven en beleidsmaatregelen:
- Thuiszorg en wijkverpleging: Er wordt steeds meer nadruk gelegd op zorg aan huis en in de wijk, om ouderen zo lang mogelijk thuis te laten wonen. Dit helpt om de druk op verpleeghuizen te verminderen en bevordert de zelfstandigheid van ouderen.
- Passende woonzorg: Er wordt geïnvesteerd in geschikte woonzorgoplossingen, zoals geclusterde woningen met toezicht en nachtzorg. Dit biedt kwetsbare ouderen de mogelijkheid om in een veilige omgeving te wonen zonder direct naar een verpleeghuis te hoeven verhuizen.
- Mantelzorg en ‘samenzorg’: Het stimuleren en ondersteunen van mantelzorgers en het faciliteren van samenzorg in de gemeenschap zijn cruciaal. Dit helpt om sociale betrokkenheid en ondersteuning te bevorderen.
- Preventieve maatregelen: Gemeenten spelen een belangrijke rol in het voorkomen van zwaardere zorg door preventieve maatregelen te nemen in het sociaal domein 1. Dit omvat investeringen in leefbare wijken, begeleiding, en voorzieningen zoals dagbesteding.
Deze maatregelen zijn bedoeld om ervoor te zorgen dat kwetsbare mensen actief en betrokken kunnen blijven in hun gemeenschap, terwijl ze de zorg en ondersteuning krijgen die ze nodig hebben. Het ministerie van VWS, Actiz, De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) concluderen dat 'scherpe keuzes' in de toekomst onvermijdelijk zijn door de steeds sneller stijgende zorgkosten. Het Regeerakkoord gaat uit van een beperking van deze stijgende zorgkosten. Zij zet onder meer in op het stapsgewijs verder scheiden van wonen en zorg in de ouderenzorg. Doel is om langer thuiswonen verder te stimuleren. De aanpak en visie vanuit HevoFame sluit hier bij aan.
Door de toenemende vraag is het financieringssysteem onhoudbaar geworden. Sinds de invoering van de Wet landurige zorg (Wlz) zette de overheid een eerste stap in de nieuwe richting. De Wlz geeft mensen zelf het recht om hun indicatie te verzilveren op de manier die het best past bij hun persoonlijke omstandigheden. Financieel gezien kan het op dit moment voor ca. 50% van de mensen met een Ciz-indicatie aantrekkelijk zijn de indicatie met een Volledig Pakket Thuis (VPT) te verzilveren. Die financieringsvorm biedt ook het recht op meer keuzevrijheid. Landelijk sturen zorgkantoren steeds meer op de inzet van VPT. De koers houdt ook een nieuwe definiëring van het begrip ‘zorg’ in. Volgens deze definitie betaalt de overheid alleen nog maar voor medische zorg en niet meer voor zaken die we in het verleden ‘zorg’ zijn gaan noemen, zoals eten en drinken, lichamelijke verzorging, huisvesting et cetera.
Groei van de vraag en afname
van ondersteuningscapaciteit
Het aantal 75-plussers neemt in de komende decennia in heel Nederland sterk toe. Daarmee groeit ook het aantal mensen met een (intensieve) ondersteuningsvraag. Een groot deel van het huidige aanbod van woon- en zorgconcepten voldoet niet meer en sluit onvoldoende aan op veranderende woonwensen. We hebben dus een dubbele opgave: herontwikkeling én groei van het aanbod. Onderzoek van, onder andere, het RIVM, de NZA en VWS laat zien dat de beschikbare zorg in relatie tot capaciteitsontwikkelingen tot een potentieel ondersteuningsprobleem leidt:
- Het aantal werkenden in de zorg ten opzichte van het totaal aantal werkenden neemt af van 1 op 7 naar 1 op 4 (Ministerie VWS, april 2025).
- Het aantal niet-werkenden ten opzichte van werkenden neemt af van 1 op 3 naar 1 op 2 (CBS, 2025 en Landelijk coördinatiecentrum patiënten spreiding, 2021)
- Het aantal mogelijke mantelzorgers neemt af van 10 op 1 naar 4 op 1 (NZA, oktober 2024).
- In de niet-stedelijke gebieden is sprake van verdunning van het aantal inwoners per vierkante kilometer (CBS, 2025).
