Mohammed, je vraagt je in het boek af hoe het mogelijk is dat een moeder moeiteloos vijf kinderen kan verzorgen en dat vijf kinderen er bijna aan onderdoor gaan bij het verzorgen van één moeder. Wat is jouw eigen antwoord op die vraag?

‘Nadat mijn moeder het herseninfarct had gehad kon ze niets meer. Ze was halfzijdig verlamd, kon niet praten, niet zelfstandig eten, niet zelf naar het toilet. Ik was letterlijk alles voor haar: ogen, oren, armen en benen. Met mijn twee broers en mijn zusje had ik een schema met werkverdeling gemaakt. We waren er altijd voor haar. Toen ik thuis uitgeput op de bank zat en niet eens meer zin had om te koken, vroeg ik me dat af. Moederschap is iets wonderbaarlijks. De kracht en het uithoudingsvermogen van de moeder zijn grenzeloos. Dat zijn moeders. Ik besefte dat ik als kind ook alles over heb voor mijn moeder, maar dat ik gewoonweg niet de kracht van de moeder bezit. In de Hadith, de biografie met overleveringen en uitspraken van de profeet, wordt aan de profeet gevraagd wie onder de mensen de meeste toewijding verdient. De profeet antwoord: Je moeder. De man vraagt vervolgens: en wie daarna? De profeet antwoord weer: je moeder. En wie daarna? De profeet zei opnieuw: je moeder. Pas na de vierde keer zei hij: je vader. Zo voel ik het ook. Niet omdat het in de Hadith staat, maar zo voelt het gewoon’.