Innovatie gaat niet om nieuwe knikkers, maar om een creatief spel
Relatiemagazine 360°, voorjaar 2025, rubriek ‘Vanuit het nulpunt’, aan het woord: Lieke Lamb.
8 juli 2025
Lieke Lamb is futuroloog, trendwatcher en innovatie-ambassadeur met een scherpe blik op de toekomst van onder andere werk, zorg, onderwijs en technologie. Ze is een veelgevraagd spreker, dagvoorzitter en trusted advisor. Met haar frisse toekomstvisie inspireert zij organisaties en bestuurders, en weet zij complexe maatschappelijke ontwikkelingen op een toegankelijke manier te duiden. Ze wordt regelmatig ingeschakeld voor strategische sessies als boardroom consultant en reflectiepartner. Met haar brede kennis van trends, innovatie en digitale transformatie helpt zij organisaties vooruit te kijken én koers te bepalen. Zij verschijnt regelmatig in de media - onder meer bij WNL en BNR - als expert op het gebied van technologische en maatschappelijke ontwikkelingen. Lieke is onder andere auteur van E-commerce.NL over digitalisering en Your Future, het trendwatchers handboek.
In mijn carrière als trendwatcher en innovatie-expert komt één thema steeds terug: Innovatie is geen doel op zich. Welke nieuwe techniek ook ontwikkeld wordt, de kunst is altijd om mogelijkheden zó te benutten dat ze écht iets toevoegen aan hoe we leven, wonen, leren en zorgen - en daarmee vernieuwing vormgeven.
En als dat op één vernieuwende technologie van toepassing is, dan is het wel AI - kunstmatige intelligentie - dé technologische gamechanger van deze tijd. Want of AI werkelijk bijdraagt aan vooruitgang, hangt volledig af van hoe we haar inzetten.
In het onderwijs biedt AI kansen om eindelijk écht te personaliseren. Slimme systemen kunnen leerlingen op maat ondersteunen en docenten ruimte geven voor de essentie: begeleiding, inspiratie en aandacht. Maar dan moet het onderwijs daar wél op ingericht zijn. Al ten tijde van de digitale revolutie werd gesproken over het ‘Flip the Classroom’-principe: techniek niet verbieden, maar benutten. Met als consequentie dat niet alleen de rol van de docent verandert, maar ook de opzet van klaslokalen, leerdoelen en roosters. Technologie dwingt ons anders te kijken naar de intentie van onderwijs en de functie van de fysieke leeromgeving.
Ook in de zorg is AI veelbelovend. Meer data betekent betere diagnoses, voorspellende modellen, efficiëntere processen. Maar er schuilt een risico in digitalisering die zó complex wordt, dat we door de bomen het bos niet meer zien. Meer informatie is niet automatisch betere zorg of meer efficiëntie. En: op welke data is de AI gebaseerd? Is die biasvrij en veilig? Meer dan ooit vraagt techniek om structuur, menselijke maat én een herbezinning op zowel de fysieke als digitale inrichting van zorglocaties.
En dan is er het duurzaamheidsdilemma. AI kan helpen om duurzamer te ontwerpen, bouwen en beheren. Het optimaliseert circulaire processen, maakt materiaalstromen slimmer, gebouwen energiezuiniger. Tegelijkertijd verbruikt AI zelf enorme hoeveelheden energie. De vernieuwing zit dus niet in de technologie an sich, maar in het kritisch afwegen van haar inzet.
Wat vandaag vernieuwend is, kan morgen vertragend werken. Technologie moet niet leidend zijn, maar ondersteunend. Niet alleen slim, maar juist wijs toegepast. De sleutel? Interdisciplinaire samenwerking, ruimte voor experiment én het lef om bestaande kaders los te laten. Dat vraagt om nieuwe vormen van leiderschap én nieuwe vormen van inrichting - van proces tot gebouw.
Want vernieuwing begint niet bij wat we kúnnen bouwen, maar bij wat we wíllen bereiken…
Relatiemagazine
Dit artikel is opgenomen in ons relatiemagazine 360°, voorjaar 2025.
Ook interessant
