Het oude Zonnehuis in Doorn wordt vervangen door drie nieuwe panden om cliënten kleinschalige zorg aan te bieden. Sjaan Phielix is een van de eerste bewoners van het nieuwe Zonnehuis, en is heel enthousiast. ‘Ik heb nu een mooi licht appartement met eigen douche en toilet. Een enorme luxe.’
16 december 2021
Op een prachtig door bomen omgeven terrein in Doorn ligt Het Zonnehuis van Stichting QuaRijn. Cliënten met dementie, Korsakov of een lichamelijke beperking worden hier behandeld en kunnen er ook wonen. Het oude Zonnehuis stamde uit de jaren zeventig, was niet geschikt om kleinschalige zorg aan de cliënten te geven en was allesbehalve energiezuinig. Na haalbaarheidsanalyses werd besloten om het oude gebouw te slopen en drie landhuizen neer te zetten die hoogwaardig zijn geïsoleerd, gasloos zijn, energie opwekken met zonnepanelen en een WKO-installatie hebben die verwarmt en koelt. Om te voorkomen dat de kwetsbare bewoners tijdelijk ergens moesten worden ondergebracht koos QuaRijn voor een gefaseerde bouw. Twee jaar geleden werd het eerste landhuis opgeleverd met 32 appartementen voor bewoners met de ziekte van Korsakov en 16 appartementen voor chronisch psychiatrische ouderen met een lichamelijke beperking. Elke bewoner beschikt over een studio met eigen sanitair. Verder hebben de kleinschalige afdelingen een eigen keuken en een huiskamer met een groot balkon. Er is een zaaltje om creatief bezig te zijn, een ruimte om hout te bewerken en een moestuin.
Mijn lievelingsplek is de keuken op mijn afdeling. Zie ik iets waar het niet hoort, dan ruim ik het gelijk op. Ik houd het graag netjes. Sjaan Phielix, bewoonster Het Zonnehuis
Sjaan Phielix is een van de eerste bewoners van het nieuwe pand. Hoe bevalt het haar? ‘Het is hier heerlijk. In het oude gebouw had je veel minder privacy. Daar deelden we met z’n zestienen drie badkamers. En daar zat het toilet bij in, dus als er iemand stond te douchen kon je niet naar de wc. Ik heb nu een mooie lichte kamer met eigen douche en toilet en dat vind ik een enorme luxe. Sommigen hebben een tv op hun kamer, maar daar heb ik bewust niet voor gekozen. Ik houd van gezelligheid en mensen om me heen. Mijn lievelingsplek is de keuken op mijn afdeling. Zie ik iets waar het niet hoort, dan ruim ik het gelijk op. Ik houd het graag netjes. Ik ben nogal een dribbeltante, groeide op als oudste in een gezin van vijf en ik heb gewerkt in de verzorging. Misschien is het ook wel erfelijk, mijn dochter is precies zo. Na de maaltijd haal ik graag even een doekje over de tafel of bezem ik de vloer. Soms word ik door de leiding teruggefloten. ‘Sjaantje’, zeggen ze dan, ‘ieder heeft hier een eigen taak. Je moet een ander niet alles uit handen nemen. Ga even zitten.’
De leiding kookt, maar ik help graag mee. Ik vind het fijn om iets bij te dragen. Groenten als sla, andijvie, tomaten, wortels en aardbeien komen uit onze eigen moestuin. Veel bewoners vinden het leuk om daarin te werken, maar ik ga er alleen naartoe om een kletspraatje te maken. Ik werk liever in de Oranjerie waar ik kleine cadeautjes maak die bij de receptie worden verkocht. Wanneer ik een bordje of een kommetje aan het beschilderen ben vliegen de uren voorbij. Dat is zo ontspannend.’
Dit artikel is opgenomen in ons relatiemagazine 360°, najaar 2021.
